Dzisiejszość w służbie nie przyszłości, a wieczności

Im nachalniej promowane jest to, co "nowe", tym usilniej należy się trzymać nie tego, co stare, ale tego, co odwieczne. Im natarczywiej stręczone jest to, co "współczesne", tym pilniej należy trwać nie przy tym, co przebrzmiałe, ale przy tym, co ponadczasowe. Im zuchwalej zalecane jest to, co "postępowe", tym wytrwalej należy kultywować nie to, co reakcyjne, ale to, co pryncypialne. A im bezczelniej fetowane jest to, co "rewolucyjne", tym solenniej należy wdrażać nie to, co kontrrewolucyjne, ale to, co rewelacyjne.