Libertarianizm - czyli filozofia bezwarunkowego poszanowania dla wolności osobistej i własności prywatnej - jest stanowiskiem równie innowacyjnym i postępowym, co odwiecznym i ponadczasowym.
Jest to stanowisko innowacyjne i postępowe, gdyż postuluje ono doprowadzenie procesu likwidacji instytucjonalnej agresji do jego logicznego zwieńczenia, tym samym kontynuując tradycję swoich równie innowacyjnych i postępowych poprzedników, takich jak klasyczny liberalizm i abolicjonizm.
Ale jest to równocześnie stanowisko odwieczne i ponadczasowe, gdyż opiera się ono na fundamentach moralnych obecnych w znacznej części wielkich systemów filozoficznych i religijnych, które ukształtowały ludzką cywilizację, począwszy od dziesięciorga przykazań i złotej reguły, a skończywszy na klasycznej teorii prawa naturalnego i kantowskim imperatywie kategorycznym.
Innymi słowy, libertarianizm można opisać jako innowacyjną w swojej logicznej konsekwencji artykulację odwiecznych reguł pokojowego współżycia społecznego. Jest to tym samym filozofia, której postępowość jest wolna od rewolucyjnej utopijności i której ponadczasowość jest wolna od konserwatywnej skostniałości. Albo, ujmując rzecz jeszcze inaczej, jest to po prostu filozofia zdroworozsądkowych intuicji moralnych domagających się logicznej konsekwencji w odniesieniu do kwestii organizacji życia społecznego - tylko tyle i aż tyle.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment