Kapitalizm to nazwa systemu gospodarczego charakteryzującego się dwiema bardzo istotnymi cechami: 1) prywatną własnością dóbr kapitałowych, a tym samym możliwością ich swobodnej akumulacji 2) możliwością dokonywania rachunku ekonomicznego na bazie kapitału monetarnego. Innymi słowy, jest to system umożliwiający swobodne zwiększanie kapitałochłonności gospodarki (a tym samym zwiększanie jej fizycznej produktywności) poprzez budowanie zrównoważonej kapitałowej struktury produkcji.
W najwyższym stopniu niewskazana jest więc rezygnacja z używania tego terminu w jego właściwym znaczeniu tylko z tego względu, że ideologiczni wrogowie rzetelnej ekonomii obudowali go wieloma nieprzyjemnymi skojarzeniami. W ten sposób zaciemnia się bowiem bardzo istotną wiedzę ekonomiczną w imię semantycznej koncyliacyjności i ideologicznej przyswajalności, co jest bardzo wątpliwą transakcją.
Żadnym rozwiązaniem nie jest też zastąpienie mówienia o kapitalizmie mówieniem o klasycznym liberalizmie, libertarianizmie czy woluntaryzmie, bo wtedy mówi się już o czymś innym - o etyczno-prawnych aspektach danego systemu społecznego, nie o jego aspektach ekonomicznych. A o ile bezwarunkowe poszanowanie dla wolności osobistej i własności prywatnej jest samo w sobie bardzo atrakcyjne, o tyle jego atrakcyjność niepomiernie wzrasta, gdy umieścić je w kontekście umożliwiającym maksymalnie sprawne gospodarowanie rzadkimi zasobami. Tylko wtedy możliwe staje się bowiem pełne przedstawienie naturalnej harmonii między moralnością a efektywnością dobrowolnej współpracy społecznej.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment