Humanizm, transhumanizm i transcendencja

Transcendencja w klasycznym rozumieniu religijnym jest zasadniczo jedynym egzystencjalnie satysfakcjonującym rozwiązaniem w obliczu wyłącznych wobec siebie alternatyw: bezsensu wiecznego niebytu i bezsensu wiecznego bytu w tym świecie ze wszystkimi jego nieprzekraczalnymi jakościowymi ograniczeniami. W związku z tym z najwyższą wątpliwością należy traktować przypuszczenia, że jakąkolwiek naprawdę znaczącą alternatywę wobec klasycznych religijnych wizji sensu życia stworzy kiedykolwiek czy to "humanistyczna" wizja sensu życia jako przelotnego budowania "świeckiego raju", czy też nawet "transhumanistyczna" wizja sensu życia jako wiecznego zażywania owego już zbudowanego "świeckiego raju". Obie te wizje nie oferują bowiem nic w miejsce tego, co w obrębie wspomnianych wyżej klasycznych wizji religijnych stanowi ofertę nieskończonego jakościowego rozwoju stanu swojego istnienia.