Postepująca akceptacja liberalizmu jako obiektywny przejaw postępu moralnego

Najlepszym wyjaśnieniem tego, że istnieje uniwersalny, długofalowy trend historyczny w kierunku coraz szerszej i głębszej akceptacji szeroko rozumianych wartości liberalnych (którego przejawami są m.in. eliminacja niewolnictwa, eliminacja usankcjonowanej prawnie dyskryminacji rasowej i płciowej, prawie całkowita eliminacja reżimów despotycznych, spektakularne sukcesy wielu pokojowych protestów i bezkrwawych rewolucji, marginalizacja zjawiska tortur i konsekwentny spadek skali przemocy w życiu społecznym), jest to, że owe wartości są obiektywnie słuszne.

Ktoś mógłby tu odpowiedzieć, że wyżej wspomniane zjawiska nie tyle znikają, co zmieniają swoją formę, przeobrażając się np. z despotycznego okrucieństwa w etatystyczne pasożytnictwo. Tyle tylko, że to wciąż jest postęp - etatystycznemu pasożytowi można mimo wszystko przeciwstawiać się znacznie skuteczniej, bardziej wygodnie i kreatywnie, niż okrutnemu despocie. I na tego pierwszego przyjdzie w końcu czas - a nic tak nie ułatwia czynnego przybliżania tego czasu, jak świadomość, że mimo wszystko czas obecny jest tak dobry, jak żaden wcześniejszy.