O rynkowej harmonii wartości i interesów

Na wolnym rynku każdy, traktując się jako cel sam w sobie, którego preferencje mają być jak najpełniej zaspokojone, jednocześnie traktuje innych i jest traktowany przez innych jako środek do jak najpełniejszego zaspokojenia własnych preferencji. Innymi słowy, wolny rynek jest jedynym systemem interakcji społecznych opierającym się na świadomości tego, że najskuteczniejszym sposobem wykorzystania innych jako środków do osiągnięcia własnych celów jest traktowanie innych jako celów samych w sobie.

Tym samym wolny rynek jest jedynym system interakcji społecznych znoszącym opozycję pomiędzy byciem środkiem a byciem celem, a więc w najgłębszym stopniu harmonizującym interes własny i cudzy, ekonomię i etykę, efektywność i sprawiedliwość. Jest to prawdopodobnie najważniejsza, a wciąż przez stosunkowo niewielu rozumiana prawda w naukach społecznych, wykraczająca poza wszelkie formy utylitaryzmu, kontraktualizmu i "racjonalnego egoizmu", za to mająca najwięcej wspólnego z klasycznym eudajmonizmem w sposób kluczowy uzupełnionym współczesną myślą marginalistyczno-subiektywistyczną.