Wolnorynkowa przedsiębiorczość uosabia wszystkie cnoty kardynalne: roztropność (umiejętność przewidywania niepewnej przyszłości i tworzenia przemyślanych planów biznesowych), męstwo (gotowość do podejmowania ryzyka i kwestionowania utartych konwencji), wstrzemięźliwość (umiejętność odraczania wynagrodzenia i angażowania posiadanych przez siebie zasobów w długofalowe projekty) i sprawiedliwość (konieczność wywiązywania się z zawartych umów).
Polityka uosabia wszystkie grzechy główne: żądzę władzy, chciwość wymuszonych pieniędzy, żarłoczność (nadkonsumpcję i marnotrawstwo zagrabionych zasobów), lenistwo (niechęć do bycia produktywnym powodowaną możliwością życia cudzym kosztem), gniew (wyłączne poleganie na zinstytucjonalizowanej agresji, przemocy i groźbie), zazdrość (pragnienie doprowadzania do upadku tych, którzy uczciwie osiągnęli sukces) i pychę (przekonanie, że nie podlega się zasadom moralnym).
Która z nich jest bardziej godna zaufania?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment